فحش...

فحش دادن همیشه خواهرت رو فلان کردم و مادرت فلانه نیست. اینها کم‌سطح‌ترین نوع فحشه، واضح هم هست که چرا. چون یه غریزه حیوانی کم ارزش رو که تو انسان هم هست مبنای فحش قرار داده. ولی هر جماعتی یه نوع ادبیاتی داره، طبیعتا فحش‌اشون هم با همدیگه فرق می‌کنه!
مثلا وقتی میری خونه یه روحانی و از یه لیوان آب می‌خوری و طرف میگه برید لیوان رو آب بکشید، فحشه.

یا وقتی می‌رید خونه یه نفر مهمونی و اصلا محل نمی‌ذارید و هرچی بهتون تعارف می‌کنند که میوه یا آجیل یا شیرینی یا شام بخورید و شما حتی یه لیوان آب هم نخورید و کلامی حرف نزنید، آخرش هم بگید ما رو به زور آوردند اینجا، فحشه!

یا وقتی که مهندسان ژاپنی میان و از مترو تهران بازدید می‌کنند و آخرش می‌گن اگه این پروژه رو برای فاضلاب تهران کار می‌کردید خیلی بهتر بود، فحشه.

یا وقتی تو اتاق تنها هستید و کسی میاد تو و سریع میره سر کیفش و پولش رو می‌شمره که ببینه کم نشده باشه، فحشه.
و امثالهم......

دونستن ادبیات قشرهای مختلف باعث میشه راحت متوجه بشید که کی دارید فحش می‌خورید. به نظرم خیلی خوشبینی‌ه که یه همچین مواردی رو ببینیم و باز هم به من بگی این تفسیره توئه!

خیلی خوبه که آدم خوشبین باشه ولی من غرورم خیلی بیشتر از اینهاست که یه ذره بتونم احتمال بدم که افراد اصلا فکر نکردند به منظور چیزی که می‌نویسند، حرفی که می‌زنند یا کاری که می‌کنند! بلکه اینقدر قشنگ و با نظم هست که تقریبا آدم مطمئن میشه با همین منظور بوده، یعنی اینقدر این فحش دادن به نظرم واضح هست که با استدلالهایی که میاری و خودت هم بهشون شک داری، نمیشه لاپوشونی‌اشون کرد. بهترین کاری که میشه کرد اینه که دقیقا همون کاری رو که آخر اس‌ام‌اس‌ات گفتی بکنیم، یعنی بی خیالی....

بلند نظری‌امونه که میگی بعدا به رومون نیاریم این فحش خوردن‌ها رو. به نظرم بهترین جوابی که میشه داد اینه که اصلا جواب فحش‌اشون رو ندیم. انگار نه انگار. یعنی حتی اینقدر ارزش نداشت که آدم بخواد جواب بده. اصلا خدا به ما مردها امکاناتی داده که راحت امثال این افراد رو دایورت کنیم بهشون، کفران نعمته اگه این استفاده رو نکنیم......